من همیشه مقصر میشم این جمله یعنی تیر خلاص به انضباط کاری! وقتی کارمندت با این استراتژی مظلومنمایی وارد میدان میشود، در واقع دارد یک تله برایت پهن میکند تا از پاسخگویی فرار کند. خیلی از مدیران در این لحظه وا میدهند و شروع میکنند به دلداری دادن! اما رفیق، سازمان مهدکودک نیست؛ سازمان، دنیای رفتارهای حرفهای است. توی این ویدیو یاد دادم چطور بازی را عوض کنی: • تله: بردن بحث به سمت احساسات و قهر و آشتی • پادزهر: برگرداندن فوریِ فرمانِ گفتگو به سمت «نتیجه کار» یادت باشد: «دلسوزی بیجا در بیزینس، یعنی تایید تکرار اشتباه.» یک سوال صادقانه از مدیران و صاحبان کسبوکار: تا حالا شده به خاطر همین مظلومنماییها، از خیرِ اصلاح یک اشتباه بگذرید؟ نکته حرفهای: اگر میخواهی یاد بگیری چطور بدون دعوا و بدون دلسوزی اضافه، تیمت را مسئولیتپذیر بار بیاوری، پستهای قبلی را هم ببین.
