خیلی وقتها ما فکر میکنیم مشکل سازمانمون اینه که «آدمای خیلی قوی» نداریم.
پس تا میتونیم دنبال رزومههای درخشان و ستارههای بزرگ میگردیم…
اما شواهد نشون میده که تیمهای متوسط اما هماهنگ، عملکرد بهتری دارن از تیمهای نابغهای که هر کدوم ساز خودشونو میزنن.
چون موفقیت یه سازمان بیشتر از اینکه به IQ افراد بستگی داشته باشه، به هماهنگی و همراستایی تیمی بستگی داره…
تو فکر میکنی کدوم مهمتره؟ تیم ستارهها یا تیم هماهنگها؟