سندروم ایمپاستر (بیماری افراد موفق) چیست؟ ۸ راه مقابله + تست

یک دیالوگ معروف در فیلم اسپایدرمن وجود دارد که خیلی با این بیماری شبیه است:

قدرت زیاد، ‌مسئولیت زیاد با خودش به همراه میاره.

چیزی از سندروم ابرقهرمان ها شنیده اید؟ خیلی از مدیران موفق، علاوه بر اینکه در موفقیت و رونق کسب و کار خود با هم یکسان هستند، در یک چیز دیگر نیز اشتراک دارند و آن چیزی نیست به جز سندروم ایمپاستر.

تا به حال شده است که بعد از کسب یک موفقیت بزرگ یا کوچک حس کنید که لیاقت آن را ندارید؟ اینکه شانس و شرایط و دیگران بیشتر از آنچه تلاش و اراده شما بوده است در موفقیتتان نقش داشته اند؟ اشتباه نکنید،‌ این فروتنی نیست بلکه سندروم ایمپاستر است.

سندروم ایمپاستر، سندروم تقلب یا سندروم وانمودگرایی یکی از سندروم های روانی رایج در میان افراد موفق است. مخصوصا پیروزمندان سخت گیری که زودتر یا آسان تر از آنچه که انتظارش را داشته اند به پیروزی رسیده اند.

سندروم ایمپاستر چیست؟

سندروم ایمپاستر یا سندروم افراد موفق یک نوع بیماری روانی است که باعث می شود تا شما در هر سطحی از موفقیت که هستید،‌ حس کنید به آن اندازه که دیگران تصور می کنند، لایق و باهوش نیستید. گرچه افراد معمولا به خاطر هوش زیاد و دستاوردهایی که کسب کرده اند به این سندروم دچار می شوند،‌ اما این سندورم به کمال گرایی و روابط اجتماعی شما گره خورده است.

اگر بخواهیم ساده تر بگوییم،‌ سندروم ایمپاستر تجربه احساس متقلب بودن است. به این صورت که شما مدام با خود فکر می کنید و به خودتان سخت می گیرید تا مبادا دیگران بفهمند که شما یک متقلب بیش نیستید.‌ افکار مسمومی به سراغتان می آید که به آنجا و در میان اطرافیان خود تعلق ندارید و موفقیت های شما حاصل شانس خالص بوده است. این سندروم می تواند برای هر کسی اتفاق بیفتد.‌ فرقی هم نمی کند شرایط اجتماعی،‌ شرایط شغلی،‌ سطح مهارت ها یا مدارک تحصیلی او چه باشد.

بنابراین برای ابتلا به این سندروم نیازی نیست تا حتما به موفقیت بزرگی دست پیدا کنید‌ بلکه دستاوردهای به ظاهر ساده تری مانند یک ترفیع ساده، ‌افزایش حقوق ‌یا و غیره می توانند این حس را در فرد ایجاد کنند.
حسی که باعث می شود فرد با خود فکر کند ابداً به آن اندازه که دیگران فکر می کنند، در کارش خوب نیست و این مسئله، به خصوص برای مدیران یک مجموعه می تواند مشکل زا باشد.

مزایای سندروم ایمپاستر

ابتلا به سندروم ایمپاستر می تواند مشکلات زیادی در زندگی شخصی و روند کاری برای شما ایجاد کند. افرادی که به این سندروم مبتلا می شوند مدام در استرس و شک نسبت به خودشان قرار دارند و تلاش می کنند تا هرچه بیشتر خودشان را به دیگران ثابت کنند و نشان دهند که واقعا لیاقت جایگاهشان و بودن در کنار دیگران را دارند.

اما اگر مراقب باشید و بتوانید تحلیل درستی از شرایط داشته باشید،‌ سندروم وانمودگرایی اتفاقا می تواند به نفع شما باشد چراکه باعث می شود تلاشتان را دوبرابر کنید و هوش و ذکاوت بیشتری از خود نشان دهید.

فرآیندهایی که حاصلشان چیزی جز پیشرفت بیشتر نیست. اما اگر مراقب نباشید این پیشرفت ها نه تنها به سود شما نخواهند بود ‌بلکه به ضررتان هم تمام می شوند.

مشکلات سندروم ایمپاستر

رایج ترین و اصلی ترین مشکلات مربوط به این سندروم عبارتند از:

• اگر به سندروم متقلب مبتلا باشید هرچه دستاوردهای شما بیشتر باشد،‌ اتفاقا ترستان از رو شدن دستتان به عنوان یک متقلب بیشتر می شود. و به همین خاطر در طولانی مدت این سندروم نه تنها کمکی به پیشرفت شما نمی کند،‌ بلکه می تواند باعث از دست رفتن انگیزه، ابتلا به ‌افسردگی، ‌استرس مداوم، ‌ترس شدید، از دست رفتن اعتماد به نفس و انزوای شما بشود. اتفاقاتی که مانند سمومی مهلک، زندگی شخصی و موفقیت های کاری شما را از درون می خورند.
• یکی دیگر از مشکلات سندروم متقلب این است که شما بیشتر از حد لازم خودتان را برای شرایط مختلف آماده می کنید و شدیدا به خودتان سخت می گیرید تا مطمئن شوید که هیچکس به ناتوانی های فردی شما پی نمی برد.

  این اتفاق یک چرخه شوم و باطل ایجاد می کند که در آن شما همواره فکر می کنید تنها دلیلی که باعث شده تا موفق شوید،‌ فقط به خاطر شانس است و مهارت ها و لیاقت خودتان نقش چندانی در آن ایفا نکرده اند. در طول تاریخ همواره شرکت های بزرگی بوده اند که به واسطه ابتلای مدیرشان به سندروم ایمپاستر سقوط کرده اند.

• یکی دیگر از مشکلات سندروم وانمودگرایی، ‌هراس اجتماعی از نظرات دیگران است. این افراد اغلب خودشان و مهارت هایشان را قبول ندارند و حتی وقتی دیگران هم ازشان تعریف می کنند،‌ باز هم نمی توانند تصورشان از خویشتن را تغییر داده و به شکل دیگری تفکر کنند. یا برعکس دچار اعتماد به نفس کاذبی می شوند که با اولین تعریف نامناسب فرو می پاشد.

اگر به سندروم ایمپاستر دچار هستید و حس می کنید که لیاقت جایگاه و موفقیت هایتان را ندارید،‌ اتفاقا یعنی فرد متقلبی نیستید. چراکه افراد واقعا متقلب عموما به سندروم متقلب دچار نمی شوند!

علائم سندروم ایمپاستر

آشنایی با علامت ها و نشانه های سندروم ایمپاستر می تواند مفید باشد. مهمترین و شاخص ترین علامت های ابتلا به سندروم ایمپاستر عبارتند از:

1. کمالگرایی

   کمالگرایی یکی از شایع ترین نشانه های این سندروم است، اما الزما کمالگرا بودن به معنی داشتن سندروم متقلب نیست. افرادی که سندروم ایمپاستر دارند به شکلی افراطی دچار کمالگرایی هستند و هرچیزی را در بالاترین و بهترین حدش می خواهند.

   البته کمالگرایی به خودی خود چیز بدی نیست، اما اگر به وسواس تبدیل شود و باعث شود که ارزش چیزهایی که به نظرتان به کمال نرسیده اند را نادیده بگیرید، یک مشکل بزرگ برای شما خواهد بود.

2. نداشتن عزت نفس

   افرادی که به این سندروم مبتلا هستند می توانند در عین کمالگرایی، عزت نفس پایینی هم داشته باشند. چراکه مدام خود را فردی بی لیاقت می پندارند که اصلا شایستگی جایگاهش را ندارد. این تصورات مانند خوره می توانند عزت نفس فرد را به شدت پایین بیاورند.

3. عدم تحمل انتقاد

   یکی از نکته های جالب در مورد افرادی که به سندروم متقلب مبتلا هستند این است که در عین داشتن عزت نفس پایین، اصولا افراد انتقاد پذیری هم نیستند و در مقابل انتقادات واکنش شدیدی از خود نشان می دهند.

   البته حق هم دارند چرا که هر لحظه در حال انتقاد کردن از خودشان هستند و تحمل اینکه کس دیگری هم به اشتباهاتشان اشاره کند را ندارند. و جالب تر اینکه این افراد گرچه در مقابل انتقاد واکنش نشان می دهند، اما انتقاد به شدت روی آن ها اثرگذار است و می تواند نابودشان کند.

4. احساس گناه

   این افراد چون خودشان را لایق و شایسته موفقیت هایشان نمی دانند همیشه در جایگاه لغزنده ای قرار دارند و مدام خودشان را سرزنش می کنند. اگر شما هم همیشه خود را یک متقلب بدانید طبیعی است که همواره احساس گناه کنید.

دیگر علایم سندروم ایمپاستر عبارتند از:

• ناتوانی در ارزیابی واقعگرایانه میزان لیاقت و مهارت های شخصی
• نسبت دادن موفقیت هایتان به عوامل بیرونی مانند شانس، ‌تصادف و غیره
• تحقیر و کوچک شمردن عملکردهای خود در موقعیت های مختلف
• ترس از اینکه نتوانید به سطح انتظارات از خودتان دست پیدا کنید
• تلاش بیش از اندازه برای رسیدن به دستاوردهایی که نیازی به آن ها نیست
• از بین بردن موفقیت هایی که تا کنون به دست آورده اید
• شک داشتن به خود و توانایی های فردی
• اعتماد به نفس کاذب و دوره ای
• تعیین هدف های به شدت چالش برانگیز و دست نیافتنی و احساس ناامیدی در زمان نرسیدن به آن ها

البته نکته مهمی که در مورد سندروم های مختلف وجود دارد، این است که داشتن یک یا چند مورد از این علائم الزاما نشانه مبتلا بودن به آن ها نیست. اما می تواند هشداری باشد که این مانع مهم را از چند کیلومتر جلوتر ببینید. پیش بینی هایی که برای یک مدیر موفق ضروری هستند.

تشخیص سندروم ایمپاستر در اعضای گروه

به عنوان یک مدیر تنها نباید نگران مبتلا بودن خودتان به این سندروم باشید. واقعیت این است که افراد لازم ندارند به دستاوردهای بزرگی رسیده باشند تا به این سندروم مبتلا شوند. مدیران خوب باید همواره مراقب رفتارها و مشکلات افرادی که در گروهشان فعال هستند نیز باشند. به عنوان رهبر یک مجموعه، اگر یکی از اعضای تیم شما به سندروم ایمپاستر مبتلا باشد، بهتر است با آشنایی با نحوه تشخیص آن در دیگران، مشکل او را شناسایی کرده و در حل آن به همکار خود کمک کنید.

نشانه هایی که مبتلا بودن به سندروم ایمپاستر را در افراد گروه به شما نمایان می کنند عبارتند از:

• فرد ترفیع شغلی پیشنهاد شده را قبول نمی کند و از پذیرفتن پروژه های ریسکی سر باز می زند.
• وقتی از او به عنوان مدیر تقدیر و تشکر می کنید، یا در مقابل دیگران کارش را تحسین می کنید خجالت می کشد و معذب می شود.
• موفقیت هایش را به شانس، پارتی یا هر عاملی به غیر از لیاقت خودش نسبت می دهد.
• از شکست خوردن به شدت می ترسد، نه به خاطر احتمال سرزنش شدن، بلکه به خاطر حس بی کفایتی
• مدام خودش را با همکاران دیگرش مقایسه می کند و خود را پایین تر از بقیه می داند.
• نشانه هایی از عزت نفس پایین از خودش بروز می دهد.
• نظر قاطعی ندارد و همواره با عبارت هایی مانند “من فکر می کنم…”، ” البته این فقط نظر من است…”، “شاید اینطور هم نباشد ولی…” استفاده می کند.

انواع سندروم ایمپاستر

سندروم ایمپاستر و در نتیجه افراد مبتلا به آن را می توان به گروه های تیپی متفاوتی تقسیم بندی کرد. دسته بندی سندروم های ایمپاستر می تواند به شناسایی بهتر این سندروم کمک کند. همچنین به عنوان یک مدیر می توانید اعضای گروه خود که به سندروم ایمپاستر مبتلا هستند را دسته بندی کنید، تا بتوانید راحت تر آن ها را مدیریت نمایید.

سندورم ایمپاستر به 5 نوع مختلف تقسیم بندی می شود که عبارتند از:

1. نابغه ذاتی

   این گروه از مبتلایان به سندروم ایمپاستر معتقدند که افراد شایسته، با کمی سختی قطعا به آنچه که آرزو دارند خواهند رسید. به همین خاطر زمان زیادی را صرف یادگیری یک مهارت می کنند، اما وقتی بلافاصله با اولین تلاش به موفقیت نمی رسند دچار سرخوردگی می شوند و احساس شرمندگی می کنند.

   چون فکر می کنند که حتما توانایی یا لیاقت لازم برای رسیدن به موفقیت را نداشته اند. برای این افراد هیچگاه خوب بودن در کاری کافی نیست و مدام فکر می کنند که باید هر روز بهتر شوند تا لایق بهترین ها باشند.

2. ابرقهرمان

   این گروه رمز موفقیت را ابرقهرمان بودن می دانند! آن ها تصور می کنند فردی که در هر نوع موضوعی به موفقیت نرسد به احتمال زیاد آدم بی کفایتی است. از همین رو کوچکترین شکستی، آن ها را متزلزل می کند و حس می کنند که لیاقت ندارند. به عبارت ساده تر، سایه شکست هایشان به راحتی روی تمام موفقیت های دیگر می افتد.

3. کمالگرا

   این گروه از مبتلایان به سندروم ایمپاستر هر چیزی را به حد کمال می خواهند و اگر دستاوردشان از نظر خودشان در بالاترین سطح نباشد، نه تنها یک موفقیت نیست، بلکه یک شکست هم تلقی می شود. غافل از اینکه هدفگذاری کمالگرایانه اغلب واقع بینانه نیست، و باید گام به گام به سمت هدف پیش رفت.

4. متخصص

   این گروه از مبتلایان به سندروم متقلب اصولا خیلی دیر دست به انجام کاری می زنند یا اصلا آن را شروع نمی کنند. به عبارت ساده تر، کمالگرایی این افراد پیش از شروع انجام کار است. اینها سعی دارند تا قبل از شروع کار تمام جوانب آن را بسنجد و همه اطلاعات مربوط به آن را به دست بیاورند تا خودشان را لایق شروع آن بدانند.

   به همین خاطر اغلب خیلی دیر کارها را شروع می کنند و اگر پیش از به دست آوردن تمام مهارت ها و تخصص ها در کارشان به موفقیت برسند، اصلا از نتیجه موفقیت خود راضی نیستند و آن را به شانس یا عوامل دیگر مرتبط می دانند، نه لیاقت خودشان.

5. تک رو

   این افراد اصولا موفقیت های گروهی را ارزشمند نمی دانند و اگر خودشان به شخصه و یک نفره به موفقیت نرسند احساس رضایت نمی کنند. البته این به معنای آن نیست که اینها در کارهای گروهی شرکت نمی کنند، اما اگر تأثیرگذارترین و عامل اصلی آن موفقیت گروهی نباشند، خودشان را لایق آن نمی دانند.

تست سندروم ایمپاستر

برای اینکه بفهمید به سندروم وانمودگرایی مبتلا هستید یا خیر، می توانید تست سندروم ایمپاستر را انجام دهید و بر اساس نمره ای که می گیرید خودتان را قضاوت کنید. قانون تعیین نتیجه تست به صورت زیر است:

• اگر نمره آزمون کمتر از ۴۰ شد، ‌یعنی یا به سندروم متقلب دچار نیستید،‌ یا به نوع بسیار خفیفی از آن دچارید.
• اگر نمره بین ۴۰ تا ۶۰ بود، یعنی به نوع متعادلی از این سندروم دچار هستید و هنوز مشکل خاصی ندارید.
• اگر نمره بین ۶۰ تا ۸۰ شد، یعنی در بیشتر موارد به احساسات منفی حاصل از این سندروم دچار می شوید.
• و اگر نمره نهایی بالاتر از ۸۰ بود، یعنی شدیدا درگیر این سندروم هستید و عملا دچار نوعی وسواس شده اید.

پرسشنامه سندروم ایمپاستر 

برای انجام تست سندروم متقلب،‌ سعی کنید با صداقت کامل جواب سوالات زیر را پیش خودتان بدهید و میزان مثبت یا منفی بودن جواب خود را بین ۱ تا ۴ مشخص کنید. سپس با جمع نمرات،‌ بر اساس دستورالعمل بالا، نتیجه را ارزیابی نمایید.

و اما پرسشنامه سندروم ایمپاستر:

۱. اغلب در انجام یک تست یا یک آزمون موفق بوده ام،‌ هرچند که پیش از انجامش می ترسیدم که موفق نشوم.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۲. می توانم این تصور را در دیگران به وجود بیاورم که از آنچه واقعا هستم توانمندترم.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۳. در صورت امکان از ارزیابی خودم اجتناب می کنم و از ارزیابی دیگران می ترسم.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۴. وقتی مردم مرا به خاطر کاری که انجام داده ام تحسین می کنند، می ترسم که نتوانم انتظارات آن ها را در آینده برآورده کنم.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۵. گاهی اوقات فکر می کنم که موقعیت فعلی یا موفقیت هایم را تنها به این دلیل به دست آورده ام که اتفاقا در مکان و در زمان مناسبی قرار داشته ام یا با افراد مناسبی آشنا شده ام.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۶. می ترسم مبادا افرادی که برایم مهم هستند، متوجه شوند من آنقدر که آن ها فکرش را می کنند توانایی ندارم.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۷. تمایل دارم موفقیت هایی که در آن ها بهترین کار را انجام نداده‌ ام را بیشتر از زمان‌ هایی که تمام تلاشم را کرده‌ ام، به یاد بیاورم.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۸. به ندرت یک پروژه یا کار را آنقدر که دوست دارم انجامش دهم، انجام می دهم.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۹.گاهی از اوقات احساس می کنم که موفقیت های من در زندگی شخصی یا شغلم نتیجه نوعی خطا یا اشتباه بوده است.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۱۰. پذیرفتن تعریف و تمجید دیگران در مورد هوش یا دستاوردهایم برایم دشوار است.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۱۱. گاهی اوقات احساس می کنم که موفقیت من فقط به دلیل شانس بوده است.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۱۲. گاهی از دستاوردهای فعلی خود ناامید می شوم و فکر می کنم که باید کارهای بیشتری انجام می دادم.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۱۳. گاهی اوقات می ترسم دیگران متوجه شوند که دانش و توانایی من واقعاً چقدر کم است.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۱۴. اغلب می ترسم که در هنگام انجام یک تکلیف یا تعهد جدید شکست بخورم، حتی اگر به طور کلی در کاری که انجام می دهم خوب عمل کنم.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۱۵. وقتی در کاری به موفقیت می رسم و به خاطر آن تشویق می شوم، شک دارم که بتوانم آن موفقیت را دوباره تکرار کنم.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۱۶. اگر برای کاری که انجام داده‌ام تحسین و قدردانی زیادی ببینم، تمایل دارم اهمیت کاری را که انجام داده‌ام را نادیده بگیرم.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۱۷. اغلب توانایی ‌هایم را با اطرافیانم مقایسه می‌کنم و فکر می‌کنم ممکن است آن ها از من باهوش‌تر باشند.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۱۸. اغلب نگران عدم موفقیت در یک پروژه یا آزمون هستم، حتی اگر اطرافیانم اطمینان قابل توجهی داشته باشند که من موفق خواهم شد.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۱۹. اگر بخواهم ترفیع شغلی بگیرم یا قرار باشد به موفقیت دیگری برسم، تا زمانی که این واقعیت محقق نشده باشد، در گفتن آن به دیگران تردید دارم.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

۲۰. اگر در موقعیت هایی که به موفقیت ختم می شوند «بهترین» یا حداقل « یک فرد بسیار خاص» نباشم، احساس دلسردی و ناامیدی می کنم.

۱-هیچوقت ۲-گاهی ۳-اغلب ۴-همیشه

درمان سندروم ایمپاستر

حالا اگر متوجه شدید که به این سندروم مبتلا هستید چه؟ چه راهکارهایی برای عبور از این مانع بزرگ موفقیت وجود دارند؟

برای درمان سندروم ایمپاستر باید یک سری سوالات سخت را از خودتان بپرسید. سوالاتی که می توانند شامل موارد زیر باشند:

• باور های اصلی و مرکزی من در مورد خودم چیست؟
• آیا باور دارم لایق عشق و تحسینی که از اطرافیانم دریافت می کنم هستم یا خیر؟
• آیا باید کامل و بی نقص باشم تا لیاقت تأیید دیگران را داشته باشم؟

برای عبور از این احساسات، ابتدا باید با آرامش و صداقت کامل با این سوالات بنیادین رو در رو شوید. این رویارویی ممکن است اوایل کمی برایتان سخت باشد،‌ چراکه ممکن است تا کنون حتی متوجه نشده باشید که چنین باورهایی در شما، راجع به خودتان وجود دارند.

اما تکنیک هایی وجود دارند که می توانند به شما در این امر و در درمان سندروم ایمپاستر کمک های زیادی بکنند. تمریناتی که عبارتند از:

• احساساتان را با دیگران در میان بگذارید.

  با افراد دیگر در مورد حس هایی که دارید صحبت کنید. باورهای غیر منطقی و غلط اگر بیرون ریخته نشوند چرک کرده و در روان شما عفونت می کنند.

• روی دیگران تمرکز کنید.

  این مورد شاید در نگاه اول متناقض به نظر بیاید،‌ اما سعی کنید به دیگرانی که در موقعیت های مشابه شما قرار دارند کمک کنید. اگر کسی را دیدید که به نظر عجیب یا تنها می آید،‌ سوالاتی از او بپرسید و تلاش کنید تا او را هم وارد گروه خودتان کنید. زمانی که مهارت های خود را تمرین می کنید اعتماد به نفس خود را هم تقویت می کنید. به عنوان یک مدیر، اینکار هم به خودتان کمک می کند هم به اعضای تیمتان.

• توانایی ها خود را ارزیابی کنید.

  اگر مدت طولانی است که باور کرده اید لیاقت موقعیت خود از نظر شخصی و جمعی را ندارید،‌ بهتر است فهرستی واقعی از توانایی های خود بنویسید. موفقیت هایی که تا کنون به دست آورده اید را یادداشت کنید، ‌چیزهایی که در آن ها خوب هستید و سپس این لیست را با تصورتان از خودتان مقایسه کنید.

• با گام های کوچک شروع کنید.

  روی انجام بدون نقص کارها تمرکز نکنید،‌ بلکه در عوض تلاش کنید تا کارها را به شکل معقولی، خوب انجام دهید و برای این پیشرفت کوچک، خودتان را تشویق کنید. به عنوان مثال می توانید برای شروع، در یک گفتگوی گروهی نظرتان را با دیگران در میان بگذارید و داستانی از خودتان را برای دیگران تعریف کنید.

• افکارتان را زیر سوال ببرید.

  زمانی که توانایی های خود را ارزیابی می کنید و در حال برداشتن قدم های کوچک هستید،‌ بهتر است از خودتان بپرسید که آیا افکار شما منطقی هستند یا خیر؟ با تمام تلاش هایی که تا کنون کرده اید،‌ آیا درست است که خودتان را فردی متقلب و نالایق تصور کنید؟

• دست از مقایسه بردارید.

  هر وقت خودتان را با دیگران مقایسه کنید،‌ مطمئن باشید که تقصیرهایی را پیدا خواهید کرد تا گردن خودتان بیندازید. تقصیراتی که باعث می شوند تا حس کنید به اندازه کافی خوب نیستید یا به آنجا تعلق ندارید. در عوض سعی کنید در طول مکالماتی که با دیگران دارید روی حرفی که طرف مقابل به شما می زند تمرکز کنید و بیشتر مشتاق یادگیری باشید.

• مبارزه با احساسات خود کافی است.

  با حس تعلق نداشتن مبارزه نکنید. در عوض تلاش کنید تا به آن ها تکیه کرده و آن ها را بپذیرید. فقط وقتی که متوجه وجود آن ها باشید و آن ها را قبول کنید می توانید آن باورهای غلط در مورد خودتان را از بین ببرید.

• نگذارید این احساسات جلوی شما را بگیرند.

  هرچقدر هم که حس می کنید متعلق به آنجا یا آن گروه نیستید،‌ نگذارید احساسات منفی که نسبت خودتان دارید مانع رسیدن به اهدافتان شود. به مسیر خود ادامه دهید و نگذارید هیچ چیز جلوی شما را بگیرد.

جمع بندی

همه ما احساسات منفی نسبت به خود داریم و فروتنی هم بخشی از اخلاقیات ماست. اما برخی از اوقات این احساسات شکل وسواس گونه به خود می گیرند و عملا به سندروم ایمپاستر تبدیل می شوند. این سندروم به شما اجازه نمی دهد تا بتوانید از دستاوردها و موفقیت های خود راضی باشید ‌و حس می کنید که واقعا لیاقت آن ها را ندارید؛ در حالیکه اینطور نیست.

به یاد داشته باشید که “شیطان در اوج به سراغ تو خواهد آمد”‌ و سندروم ایمپاستر هم مخصوص افرادی است که واقعا لایق موفقیت هستند‌ تا مانع بزرگی برای پیشرفت این افراد لایق و شاخص باشد.